Legendy futbolu – Ruud Gullit

Data i miejsce urodzenia: 1.09.1962, Amsterdam (Holandia)
Narodowość: Holandia
Pozycja na boisku: Pomocnik

Największe osiągnięcia

  • Mistrz Europy: 1988 (RFN)
  • 2-krotny zdobywca Pucharu Mistrzów (AC Milan): 1989, 1990
  • 2-krotny zdobywca Superpucharu Europy (AC Milan): 1989, 1990
  • 2-krotny zdobywca Pucharu Interkontynentalnego (AC Milan): 1989, 1990
  • Zdobywca Złotej Piłki France Football: 1987, oraz drugi w 1988
  • Najlepszy Piłkarz Roku według Soccer Magazine: 1987, 1989
  • 3-krotnie wybierany najlepszym piłkarzem Holandii
  • 3-krotny Mistrz Serie A (AC Milan): 1988, 1992, 1993
  • 3-krotny Mistrz Eredivisie: 1984 (Feyenoord), 1986 i 1987 (PSV Eindhoven)
  • Zdobywca 17 goli w 66 meczach dla reprezentacji Holandii
  • Ogółem zdobywca 175 goli w 465 oficjalnych meczach

Wczesne lata

Ruud Gullit urodził się w Amsterdamie 1 września 1962. Jako dziecko większość czasu spędzał na boisku, gdzie wyróżniał się pokaźnym wzrostem. Jego pierwsze drużyny to Meerboys i DWS, gdzie grał w jednym zespole z Frankiem Rijkardem. Dobra gra owocowała powołaniami do młodzieżowych reprezentacji Holandii i zainteresowaniem Ajaxu Amsterdam. Do transferu jednak nie doszło.

Stroje piłkarskie
Stroje z nadrukiem gratis od 109,99 zł

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Gullit rozpoczął w zespole HFC Haarlem. Pomimo gry na pozycji piłkarskiej pomocnika, młody zawodnik strzelił dla drużyny 32 bramki w 91 meczach. Jako 16-letni zawodnik debiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej Holandii, co uczyniło zeń najmłodszego zawodnika w historii. Po 4 latach przyszedł transfer do Feyenoordu Rotterdam, gdzie spędził kolejne trzy sezonu. W tym czasie klub sięgnął po mistrzostwo Holandii, a sam Gullit został Holenderskim Piłkarzem Roku. Następnym przystankiem w karierze Holendra był inny holenderski gigant – PSV Eindhoven. Tam kontynuował zwycięską passę – dwa tytuły mistrzowskie i miano Najlepszego Piłkarza Holandii. Gullit był niezwykle skuteczny – w 68 meczach strzelił 46 goli. Jego charakterystyczna fryzura stał się rozpoznawalna na całym świecie. W roku 1987 przeszedł do klubu, gdzie święcił bodaj największe triumfy AC Milan.
Transfer piłkarski został przeprowadzony przez Silvio Berlusconiego wraz z dwiema innymi gwiazdami holenderskiej piłki: Marco van Bastenem i Frankiem Rijkaardem. Wysoka klauzula odstępnego zwróciła się szybko – z Holendrem w składzie Milan sięgnął po scudetto, a sam zawodnik został uhonorowany Złotą Piłką. W kolejnym sezonie AC Milan był zdecydowanie najlepszym zespołem w Europie. W Pucharze Europy pogrom gonił pogrom. Półfinałowa potyczka z Realem Madryt zakończyła się zwycięstwem rosso-nerich 5:0. W wielkim finale AC Milan bez większych problemów pokonał Steauę Bukareszt – dwie bramki zdobył właśnie Ruud Gullit. Po tym sezonie magazyn World Soccer wybrał Holendra najlepszym piłkarzem świata. Kolejny rok był dla niego stracony z uwagi na kontuzję, choć wystąpił w finale Pucharu Mistrzów wygranym z Benficą Lizbona. W kolejnych latach zespół sięgał po tytuły mistrzowskie, ale nie wystąpił w finale Ligi Mistrzów w 1993 roku, bowiem jego pozycja w drużynie osłabła. Po tym sezonie opuścił AC Milan, w którym rozegrał 171 meczów i strzelił 56 bramek.
Kolejnym krokiem była Sampdoria Genua, gdzie szybko został liderem zespołu. W pierwszym sezonie drużyna sięgnęła po Puchar Włoch, po czym… wrócił do Mediolanu, bo odejść po kolejnych dwóch latach. Przed sezonem 1995/96 Holender podpisał kontrakt z klubem z Anglii – zakładał koszulkę piłkarską Chelsea Londyn. W tym klubie rozpoczęła się także jego trenerska kariera, bowiem latem 1996 zespół opuścił dotychczasowy szkoleniowiec Glenn Hoddle i misję prowadzenia zespołu dostał właśnie Ruud Gullit, który łączył bycie trenerem piłki nożnej i zawodnikiem. Taki stan rzeczy trwał do 1998 roku, kiedy to ostatecznie zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

Reprezentacyjny debiut Ruuda Gullita miał miejsce w 1981 roku. Holendrzy przegrali w tym meczu ze Szwajcarią. Ta dekada nie była udana dla „Pomarańczowych”, bowiem nie udawało się im awansować do finałów żadnej z wielkich imprez. Nadeszły jednak Mistrzostwa Europy w 1988 roku. W turnieju Holendrzy, naszpikowani gwiazdami wielkiego formatu, byli drużyną nie do pokonania. Ruud Gullit był kapitanem „Oranjes”. Grał wspaniale, zaliczając ważne asysty, a w finale – z ZSRR – strzelił bramkę. Dwa lata później odbywały się Mistrzostwa Świata i wspaniały zespół holenderski był jednym z faworytów. Wyjazd był jednak nieudany – reprezentacja wróciła do kraju po porażce z RFN w 1/8 finału. Ostatnim wielkim turniejem Gullita było Euro’92. Holendrzy grali bardzo dobrze, ale w półfinale natknęli się na rewelację rozgrywek – zespół Danii, który wygrał tytuł mistrzowski. W sumie Ruud Gullit rozegrał w narodowych barwach 66 spotkań, w których zdobył 16 bramek.

Kariera trenerska

Po odejściu z Chelsea Ruud Gullit został menedżerem Newcastle United. Pierwszy sezon działalności okrasił finałem Pucharu Anglii. W sezone 1999/2000 opuścił jednak zespół po kłótni z kapitanem zespołu. Po kilku latach przerwy – podczas których udzielał się jako ekspert piłkarski – wrócił na menedżerski stołek, obejmując Feyenoord Rotterdam. Brak sukcesów przyczynił się do szybkiego odejścia z zespołu. Kolejny raz objął funkcję trenera piłki nożnej w USA, gdzie poprowadził w latach 2007/08 Los Angeles Galaxy. Był też menedżerem Tereka Grozny i asystentem trenera selekcjonera w kadrze Holandii w latach 2017/2018. Pracował też w klubie, gdzie święcił największe triumfy – AC Milan – gdzie zajmował się skautingiem.

 


Autorem artykułów na blogu jest polska firma produkująca stroje sportowe pod marką PEHA.