Data i miejsce urodzenia: 22.05.1946, Belfast (Irlandia Północna)
Data i miejsce śmierci: 25.11.2005, Londyn (Anglia)
Narodowość: Irlandia Północna
Pozycja na boisku: Napastnik
Największe osiągnięcia
-
Dwukrotny Mistrz Anglii (Manchester United) – 1965, 1967
-
Zdobywca Pucharu Europy (Manchester United) – 1968
-
Zdobywca Złotej Piłki France Football – 1968
-
Najlepszy Piłkarz Świata według Football Writers’ Association – 1968
-
Drużyna wszech czasów Ligi Angielskiej – 2007
-
Zdobywca 9 goli w 37 meczach w reprezentacji Irlandii Północnej
-
Ogółem zdobywca 214 goli w 616 meczach.
Wczesne lata
George Best urodził się 22 maja 1946 w Belfaście. Jako dziecko był uzdolniony naukowo i dostał się do Grosvenor High School. Wkrótce jednak zaczął wagarować i został wydalony. Swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w wieku 14 lat w lokalnym klubie Cregagh Boys Club. Niedługo potem, bo już w wieku 15 lat George Best został zauważony przez obserwatora angielskiej drużyny Manchester United.
Kariera klubowa
W drużynie „Czerwonych Diabłów” zadebiutował 14 września 1963 roku. Początki Besta nie były łatwe – młody zawodnik często zasiadał na ławce rezerwowych. Swoją pierwszą bramkę strzelił pod koniec roku 1963 w meczu z Burnley i od tego momentu często pojawiał się na boisku – w pierwszym sezonie strzelił 6 bramek w 26 meczach. Kolejny sezon był znacznie lepszy, bowiem United sięgnęli po tutuł mistrzowski, a Irlandczyk grał regularnie. Kolejne lata to eksplozja talentu. Best był najlepszym piłkarzem w zespole. Nadano mu pseudonimy „Piąty Beatles” i „Chłopak z Belfastu”. Stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy na wyspach i w Europie. W sezonie 1966/67 zdobył z zespołem tytuł mistrza ligi. Rok później kolejny wielki triumf zespołowy – zwycięstwo w Pucharze Europy, oraz indywidualny – tytuł Europejskiego Piłkarza Roku. Po tym sezonie jednak wszystko się załamało. W roku 1969 Best otworzył dwa nocne kluby w centrum Manchesteru, były to „Oscar” i „Slack Alice”. Ujawniły się także skłonności do alkoholu i hazardu. Best stał się kobieciarzem – spotykał się z gwiazdami estrady i modelkami. Jak sam podkreślał – roztrwonił cały majątek na kobiety, alkohol i samochody. W tym okresie stały się one dla niego najważniejszym celem w życiu. Manchester United nie mógł tolerować takiego stylu życia swojego zawodnika i kontrakt został zerwany.
Kolejne 8 lat to tułaczka po klubach i próba powrotu na szczyt. Pierwszym takim klubem był afrykański Jewish Guild. Nie przykładał się do treningów, ale na boisku błyszczał. W 1975 wrócił do Europy, do Irlandii, do klubu Cork Celtic, gdzie zagrał jedynie trzy spotkania. Kolejny sezon to angielskie Fulham, gdzie Best nieco się odbudował. To zaowocowało kontraktami w Stanach Zjednoczonych: Los Angeles Aztecs, Fort Lauderdale Strikers oraz San Jose Earthquakes. W tym pierwszym klubie strzelił 15 goli w 24 i został najlepszym pomocnikiem amerykańskiej ligi. W 1979 ponownie powrócił do Europy, rozpoczynając grę w szkockim klubie Hibernian. Spędził tam dwa lata bez godnych większych sukcesów. Podobnie było w jego kolejnych klubach Bournemouth, Brisbane Lions, Testimonial i Tobermore United. Północno Irlandzki Tobermore United był jego ostatnim w karierze klubem, tak więc skończył karierę tam, gdzie ją rozpoczął – w swojej ojczyźnie.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Irlandii Północnej rozegrał 37 spotkań i zdobył 9 bramek. Nie była to dobra drużyna, więc ciężko było o sukcesy. Jego daleki od sportowego tryb życia doprowadził do transplantacji wątroby w 2000 roku. Stan zdrowia Georga wyraźnie pogorszył się w 2005 roku i trafił on do szpitala w stanie ciężkim. 25 listopada zmarł.