Tim Duncan – legenda Spurs, NBA i koszykówki

Data i miejsce urodzenia: 25 kwietnia 1976, Christiansted
Wzrost: 211 cm
Grał w latach: 1997–2016
Zespoły: San Antonio Spurs (1997–2016)

Stroje koszykarskie
Stroje z nadrukiem gratis od 119,99 zł

Timothy Duncan urodził się 25 kwietnia 1976 roku w mieście Saint Croix na Wyspach Dziewiczych. Jego starsza siostra była pływaczką, reprezentowała nawet kraj na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Młody Tim też próbował pływać, ale ostatecznie wybrał koszykówkę. Po liceum wybrał Wake Forest University. Pomimo trudności na początku, wysoki chłopak szybko adaptował się do nowych warunków. I rzucał po kilkanaście punktów na mecz dodając podobną liczbę zbiórek. Był też jednym z najlepiej blokujących zawodników w lidze. W sezonie 1995-96 został wybrany najlepszym zawodnikiem roku ACC. W przeciwieństwie do wielu innych gwiazd NBA, Duncan zaliczył całe 4 lata na uniwersytecie, by w końcu w roku 1997 dostać się do draftu NBA.

Najważniejsze osiągnięcia

  • 5-krotny mistrz NBA (1999, 2003, 2005, 2007, 2014)
  • 6 występów w finałach NBA (1999, 2003, 2005, 2007, 2013, 2014)
  • 15-krotny uczestnik Meczu Gwiazd NBA (1998, 2000–2011 2013, 2015)
MVP:
  • sezonu zasadniczego NBA (2002, 2003)
  • finałów NBA (1999, 2003, 2005)
  • NBA All-Star Game (2000 z Shaquille’em O’Nealem)
Debiutant:
  • Roku NBA (1998)
Wybrany do:
I składu:
  • NBA: (1998, 1999–2005, 2007, 2013)
  • defensywnego NBA (1999–2003, 2005, 2007, 2008)
  • debiutantów NBA (1998)
II składu:
  • NBA (2006, 2008, 2009)
  • defensywnego NBA (1998, 2004, 2006, 2009, 2010, 2013, 2015)
Reprezentacyjne
  • Brązowy medalista olimpijski (Ateny 2004)
Statystyki
  • Punkty 26,496 (19.0 ppg)
  • Zbiórki 15,091 (10.8 rpg)
  • Bloki 3,020 (2.2 bpg)

Tim Duncan – początki kariery i tytuły mistrzowskie

Został wybrany w pierwszej rundzie przez San Antonio Spurs, w którym to klubie spędził całą swoją karierę. W drużynie grał razem z centrem Davidem Robinsonem. Wkrótce duet ten został nazwany 'twin towers’ czyli 'dwie wieże’. Duncan od razu dał się poznać jako świetny defensor – w swoim drugim meczu zebrał 22 piłki w meczu z Chicago Bulls. W swoim debiutanckim sezonie osiągnął średnie wyniki 21,1 punktów, 11,9 zbiórek, 2,7 asysty i 2,5 bloków na mecz. Dostał nagrodę NBA Rookie of the Year. Drużyna weszła do fazy play-off. Duncan zagrał świetnie w pierwszej rundzie – w dwóch meczach rzucał powyżej 30 punktów i „Ostrogi” wygrały z Phoenix Suns. W drugiej rundzie niestety przegrali z Utah Jazz. Kolejny sezon to wzrost znaczenia Timothy’ego w drużynie i wielki sukces zespołu. Duncan rzucał blisko 22 punkty na mecz i zbierał ponad 11 piłek. Trafił do All-NBA First Team, a zespół do play-offów. W pierwszej rundzie San Antonio pokonało Minnesotę Timberwolves 3-1. Kolejne dwie rundy przeszli bez przegranego meczu odprawiając Los Angeles Lakers i Portland Trail Blazers i awansowali do Finału NBA. Tam pokonali New York Knicks 4-1 i zdobyło tytuł mistrza NBA. Tim Duncan został wybrany MVP Finałów. W kolejnym sezonie Duncan dalej zachwycał kibiców swoją grą – średnia punktów przekroczyła 23 pkt/mecz a średnia zbiórek zbliżała się do 13 na mecz. Drużynie nie szło jednak najlepiej, zwłaszcza w play-offach, gdzie odpadli po pierwszej rundzie. W kampanii 2000-01 było już znacznie lepiej – Spurs przeszli przez sezon zasadniczy, a w play-offach dostali sie do Finału Konferencji, pokonując Minnesotę i Dallas Mavericks. W kolejnej rundzie doznali jednak sromotnej porażki z Los Angeles Lakers. Prasa mocno krytykowała Duncana za słabe występy. Kolejny sezon to kapitalne występy Duncana, który rzucał ponad 25 punktów na mecz. Został też wybrany MVP sezonu zasadniczego. W play-offach Spursi znowu trafili na Lakersów i znowu przegrali. Tym razem jednak krytyka spadła nie na Tima, a na resztę drużyny, która nie grała na tym samym poziomie, co jej lider. W kolejnym sezonie wszystko już było jak należy. Po raz kolejny Duncan zebrał wiele nagród, w tym MVP. Zespół osiągnął rezultat 60 zwycięstw i 22 porażek. W play-offach też wszystko szło bardzo dobrze. W półfinale konferencji tym razem pokonali Lakersów, awansowali do Finału Konferencji, a potem do Finału NBA. Tam trafili na New Jersey Nets, których także pokonali w 6 meczach. Duncan dostał nagrodzę MVP Finałów. Był to ostatni rok 'dwóch wież’. David Robinson przeszedł na emeryturę w wieku 37 lat.

Lider zespołu – świetne statystyki i kolejny tytuł mistrza NBA

W 2003 roku Duncan przedłużył kontakt z San Antonio. Do klubu trafili m.in. Manu Ginobili oraz Tony Parker. Liderem był jednak Tim, który utrzymał średnią punktową na poziomie 22,3 pkt/mecz. Spursi dotarli do półfinału konferencji, gdzie przegrali 4-2 z… Lakersami. Kolejny sezon to kolejny wieli sukces. W play-offach eliminowali kolejno Denver Nuggets, Seattle SuperSonics i Phoenix Suns. W Finale NBA zagrali z Detroit Pistons. Seria finałowa trwała aż 7 spotkań. W meczu nr 7 Duncan rzucił 25 punktów i zebrał 11 piłek, prowadząc zespół do wygranej i trzeciego tytułu mistrzowskiego. Tradycyjnie został też wybrany MVP Finałów – po raz trzeci. Tej sztuki dokonali przed nim jedynie Michael Jordan, Shaquile O’Neal i Magic Johnson. Sezon 2005-06 Duncan prawie w całości poświęcił na leczenie kontuzji, ale wrócił na play-offy, by zagrać świetnie przeciwko Dallas, ale ostatecznie przegrać. W meczu nr 7 Duncan rzucił aż 39 punktów, ale w dogrywce był bardzo nieskuteczny, przez co do kolejnej rundy weszli rywale. Niepowodzenia Spursi powetowali sobie rok później sięgając po tytuł mistrzowski. Po drodze pokonali Denver, Phoenix i Utah w Finale Konferencji. Najlepiej zagrali jednak w finale, gdzie nie dali najmniejszym szans Cleveland Cavaliers, ogrywając ich w czterech meczach. Tym razem rola lidera rozłożyła się na kilku zawodników i Duncan nie został MVP Finałów.

Rozczarowania

Kolejne lata to spore rozczarowania w fazie play-off. W 2008 roku Spurs ograli Suns, ale odpadli z Hornets w drugiej rundzie. Rok później z sezonem pożegnali się jeszcze wcześniej, bo w pierwszej rundzie, w której zwyciężyli Dallas Mavericks. W sezonie 2009-10 drużynę odmłodzono. Liderem pozostał jednak Duncan, który rzucał po 20 punktów i zbierał po 11 piłek na mecz. Sezon zasadniczy poszedł bardzo dobrze, podobnie jak pierwsza runda play-off, gdzie zrewanżowali się Mavsom za porażkę rok wcześniej. W drugiej jednak za mocni okazali się zawodnicy i trener Phoenix Suns. W sezonie 2010-11 Tim Duncan został liderem wszechczasów San Antonio w ilości zdobytych punktów i rozegranych spotkań. Sezon zasadniczy zakończył się świetnym wynikiem 61-21, ale pierwsza runda play-offów przyniosła niespodziewaną porażkę z Memphis Grizzlies. Rok później znowu byli najlepsi w sezonie zasadniczym. Z uwagi na lockout sezon był nieco krótszy. Trener Greg Popovich często dawał odpoczywać liderom – Duncanowi, Parkerowi i Ginobiliemu. Trójka wróciła na play-offy wypoczęta i rozniosła w pierwszej rundzie Utah Jazz i LA Clippers w drugiej. W Finale Konferencji lepsi okazali się zawodnicy Oklahoma City Thunder. Powoli jednak Spursi odzyskiwali dawny blask. W sezonie 2012-13 dotarli aż do Finału NBA, gdzie zagrali z Miami Heat. Prowadzili w meczach już 3-2, ale przegrali dwa ostatnie starcia i mistrzostwo pojechało na Florydę.

Piąty tytuł mistrzowski – wspaniały zawodnik w koszulce z nr 21

Rok później nie było już pomyłek. 38-letni Duncan czarował. W grudniu został najstarszym zawodnikiem w historii NBA który zdobył minimum 20 punktów i 20 zbiorek w meczu. W sezonie zasadniczym Spursi wygrali 62 razy, co było najlepszym wynikiem w lidze. W pierwszej rundzie odprawili Dallas Mavericks. W drugiej nie dali szans Portland, a w Finale Konferencji pokonali Oklahomę. W wielkim finale spotkali się ze… znajomymi z zeszłego sezonu – Miami Heat. Spursi potrzebowali 5 meczów by wygrać decydujące starcie. Koszykarz z Wysp Dziewiczych grał dobrze, ale nie udało mu się zdobyć czwartego tytułu MVP sezonu. Pomimo tego pozostanie jedną z największych legend NBA.

Ostatnie lata legendy

W sezonie 2014-15 Duncan przekroczył próg 25 tysięcy punktów, stając się dziewiętnastym zawodnikiem w historii ligi, którzy tego dokonali. W liczbie zdobytych punktów awansował na szesnaste miejsce, w liczbie zbiórek zajmował dziewiąte miejsce, a w liczbie bloków szóste. W play-offach Spursi odpadli w pierwszej rundzie z Los Angeles Clippers. Następny sezon to poprawianie wyników – awansował na siódme miejsce w liczbie zbiórek i na piąte w liczbie bloków. W play-offach odpadli w drugiej rundzie. Tim Duncan zakończył swą wspaniałą karierę 11 lipca 2016 roku. W koszulce koszykarskiej San Antonio Spurs rozegrał 1392 występy. Trener Greg Popovich włączył go do sztabu trenerskiego klubu.

 

Tim Duncan

 


Autorem artykułów na blogu jest polska firma produkująca stroje sportowe pod marką PEHA.