Legendy futbolu – Diego Maradona

Data i miejsce urodzenia: 30.10.1960, Lanus (Argentyna)
Data i miejsce śmierci: 25 listopada 2020 Tigre (Argentyna)
Narodowość: Argentyna
Pozycja na boisku: Napastnik

Największe osiągnięcia

  • Mistrz Świata z 1986 roku (Meksyk)
  • Najlepszy Piłkarz Świata według World Soccer Magazine – 1986
  • Złota Piłka dla najlepszego piłkarza MŚ w 1986
  • Wicemistrz Świata z 1990 (Włochy)
  • Zdobywca 34 goli w 91 meczach dla reprezentacji Argentyny
  • Mistrzostwo Argentyny z Boca Juniors – 1981
  • Król strzelców Ligi Argentyńskiej – 1979, 1980, 1981
  • 5-krotnie wybierany najlepszych piłkarzem Argentyny i Ameryki Południowej
  • W 1999 roku ogłoszony najwybitniejszym sportowcem XX wieku Argentyny
  • Zdobywca Pucharu UEFA (SSC Napoli) – 1989
  • Puchar Króla, Puchar Ligi Hiszpańskiej i Super Puchar Hiszpanii – 1983 (FC Barcelona)
  • Mistrzostwo Włoch (SSC Napoli) – 1987, 1990
  • Król strzelców Serii A – 1988
  • Złota Piłka France Football za całokształt
  • Najlepszy piłkarz wszech czasów według głosowania internautów zorganizowanym przez FIFA

Wczesne lata

Diego Maradona urodził się w argentyńskim mieście Lanus 30 października 1960 roku. Dorastał w slumsach na południe od Buenos Aires. Przygodę z futbolem Diego Maradona rozpoczął w wieku 7 lat. Pierwszym jego klubem był Estrella Roja, gdzie grał w latach 1968-1969. Następnym krokiem było zapisanie się do młodzieżowego klubu Los Cebollitas.

Stroje piłkarskie
Stroje z nadrukiem gratis od 119,99 zł

Kariera klubowa

Debiut w profesjonalnej piłce przypadł na rok 1976. Maradona był wtedy piłkarzem Argentinos Juniors, gdzie rozegał 167 spotkań i strzelił 115 bramek. Klub ten – honorując wielkiego gracza – nazwał swój stadion piłkarski na jego cześć w 2004 roku.
W latach 1981-82 Maradona był już zawodnikiem Boca Juniors. Bilans w tym klubie to 40 spotkań i 28 bramek. Warto dodać, że w latach 1979, 1980 i 1981 zdobywał tytuł króla strzelców Primera División, z osiągiem odpowiednio 27, 25 i 40 goli.
Po Mundialu w 1982 roku Boski Diego przeniósł się do Europy. Transfer piłkarski do klubu FC Barcelona opiewał wówczas na rekordową kwotę 5 mln funtów. Rozpoczął tam grę w czerwcu 1982. W koszulce piłkarskiej FC Barcelony Maradona zdobył Puchar Króla, Puchar Ligi Hiszpańskiej oraz Superpuchar Hiszpanii. Jego świetna gra często była stopowana przez rywali, którzy traktowali Maradonę bardzo brutalnie. Podczas dwuletniego pobytu w Katalonii rozegrał raptem 58 spotkań i strzelił niemal 40 bramek. Liczne konflikty z trenerami piłkarskimi i zarządem zmusiły go do odejścia i w roku 1984 przeniósł się do Napoli, gdzie grał aż 7 lat. Zdobywał mistrzostwa i Puchary Włoch. W 1989 roku Napoli wygrało Puchar UEFA. Piękną karierę przerwała… kokaina, którą wykryto u zawodnika w 1991 roku. To oznaczało 15-miesięczną dyskwalifikację. Piłkarz okrył się hańbą. Przez 7 lat reprezentowania klubu z Neapolu Maradona zagrał w 188 meczach i strzelił 81 bramek.
W 1992, po odbyciu kary, Diego trafił do Sevilli, gdzie jednak nie potrafił wejść na najwyższy poziom i po sezonie wrócił do Argentyny. Trafił do Newell’s Old Boys. Klub jednak zajął ostatnie miejsce w tabeli i Maradona postanowił odpocząć od piłki. W 1995 roku wrócił do sportu i podpisał ostatni kontrakt – tym razem z Boca Juniors. Swój ostatni oficjalny mecz Diego Armando Maradona rozegrał 25 października 1997 roku. Przeciwnikiem było River Plate, a drużyna Maradony wygrała 2:1. Piłkarz wystąpił w pierwszej połowie spotkania.

Kariera reprezentacyjna

Diego Maradona debiutował w reprezentacji Argentyny w 1977 roku. Zespół wygrał w tym meczu z Węgrami 5:1. W 1982 zawodnik pojechał z reprezentacją na Mundial. Argentyna odpadła w drugiej rundzie, a Maradona w ostatnim meczu dostał czerwoną kartkę (więcej o czerwonej kartce w piłce nożnej przeczytasz tutaj: pehasports.com/zolta-i-czerwona-kartka-w-pilce-noznej) i został wyrzucony z boiska. Następne mistrzostwa w 1986 roku w Meksyku, drużyna Maradony wygrała, a on był zdecydowanie największą gwiazdą turnieju. W ćwierćfinale z Anglią Maradona strzelił dwa gole. Każdy na swój sposób wyjątkowy: pierwszego ręką, natomiast drugiego po rajdzie przez niemal całe boisko i minięciu sześciu reprezentantów Anglii. Odnosząc się do pierwszego gola, stwierdził, że pomogła mu ręka Boga. W meczu finałowym, po pięknym meczu, Argentyna pokonała RFN 3:2. W następnym Mundialu Diego był kapitanem reprezentacji i dotarła aż do finału. Tam RFN wziął rewanż i wygrał spotkanie 1:0 po bramce w ostatnich minutach spotkania. Kolejny mundial, w Stanach Zjednoczonych w 1994 roku, był końcem reprezentacyjnej kariery Maradony. Rozegrał na nim co prawda świetne mecze, przede wszystkim z Grecją, jednak wykluczenie po kolejnym w karierze pozytywnym teście antydopingowym było ciosem dla całego zespołu, z którego już się nie podniósł.

Ostani mecz Maradony w koszulce reprezentacji to spotkanie z Nigerią rozegrane 25 czerwca 1994 roku.

 


Autorem artykułów na blogu jest polska firma produkująca stroje sportowe pod marką PEHA.