Zagrywka w siatkówce, czyli inaczej serw, jest jednym z podstawowych elementów gry w siatkówkę. Serw służy do wprowadzenia piłki do gry i co za tym idzie, rozpoczęcia seta. Zagrywka siatkarska, podobnie jak tenisowa zagrywka jest jedyną w tej grze umiejętnością, która jest w pełni kontrolowana wyłącznie przez jednego zawodnika. Profesjonalni gracze zwracają bardzo dużą uwagę na szkolenie umiejętności skutecznego serwowania.

Spis treści:
Zagrywka – jaki ma wpływ na przebieg gry?
Sposób, w jaki zawodnik wykona serw, ma ogromny wpływ na to jak zareaguje na niego drużyna przeciwna. Tak naprawdę każdy serw może mieć kluczowe znaczenie dla przebiegu losów gry, może spowodować również przewagę punktową – wszystko zależy od rodzaju i techniki serwisu, a także reakcji drużyny przeciwnej. Kluczowym zadaniem serwującego jest staranie się maksymalnego utrudnienia przyjęcia piłki przez drużynę przeciwną. Jeśli zagrywający wprowadzi piłkę na pole boiska przeciwnika, taka sytuacja nazywana jest asem serwisowym, który przynosi drużynie kolejne punkty.
Jak prawidłowo zagrywać w siatkówce?
Aby prawidłowo wykonać serw w siatkówce, zawodnik musi przestrzegać kilku istotnych zasad. Przepisowy serwis wykonywany jest zza linii końcowej (linii tylnej). Bardzo ważne jest, aby serwujący pozostał za linią końcową boiska do czasu odbicia piłki. Może natomiast stać w dowolnym miejscu od lewej do prawej części boiska do siatkówki, chociaż prawy róg jest uważany za najpopularniejsze i klasyczne rozwiązanie. Zmiany w dowolności strony serwu zostały wprowadzone do siatkówki, aby zapewnić sprawiedliwą równowagę między preferencjami graczy prawo i leworęcznych. Kluczowym elementem przepisowego serwu w siatkówce jest również właściwa postawa serwującego zawodnika. Powinien mieć wysuniętą tę samą stopę, co ręka trzymającej piłkę. Na przykład gracz praworęczny trzyma piłkę w lewej ręce, a lewa stopa będzie wysunięta do przodu. Jest to niezwykle ważne dla zachowania równowagi i stworzenia odpowiedniej siły uderzenia. Zgodę na wykonanie serwisu musi wyrazić sędzia, który wygwizduje „zielone światło” dla serwującego. Po gwizdku sędziego, siatkarza, który wykonuje serw zza linii końcowej ma dokładnie osiem sekund na wykonanie rzutu piłką w stronę przeciwną zawodników. Według zasad gry w siatkówkę, zagrywać może drużyna, która zdobyła jako ostatnia punkt przewagi. Może dojść do sytuacji, w której jedna drużyna będzie zagrywać całą serię serwisów. Na losy gry ma również wpływ rodzaj zagrywki, a w siatkówce jest kilka technik serwisowania. To co istotne, libero w siatkówce jest zawodnikiem, które nie może serwować!
Zagrywka float (flot)
Siatkówka przewiduje kilka technik zagrywki – jedną z tych, która nadaje piłce przyzwoitą prędkość jest zagrywka float. Jak sama nazwa wskazuje, podczas zagrywki float siatkarz stara się nadać piłce podczas lotu podobieństwo do „dryfowania” lub unoszenia się. Mimo, że jest to zagrywka o nieco słabszej mocy niż chociażby serwis z wyskoku – nierzadko staje się przyczyną zdobycia punktów. Czemu? Zagrywka float jest po prostu niezwykle trudna do przyjęcia przez drużynę przeciwną ponieważ, trudno jest zawodnikom przewidzieć trajektorię lotu zaserwowanej piłki. Float może być wykonany również z wyskoku – wtedy jego prędkość może osiągnąć nawet około 70 km h i tym samym być trudniejszy do przyjęcia przez zawodników.
Zagrywka z wyskoku – najszybsza zagrywka w siatkówce
Zagrywka w siatkówce z wyskoku umożliwia zawodnikowi mocne wyprowadzenie piłki. Zagrywka z wyskoku jest jednym z najpopularniejszych i najczęściej wybieranych serwisów w siatkówce. Zagrywka z wyskoku jest elementem bardziej zaawansowanym, który powinien być podejmowany przez siatkarzy, którzy czują się dobrze przygotowani technicznie. Serwis z wyskoku polega na tym, że zawodnik staje kilka kroków za linią serwisową, wykonuje podejście i skok. Piłka musi być natomiast podrzucona na odpowiednią odległość, żeby dłoń siatkarza spotkała się z nią podczas wyskoku. Wyskok musi być wykonany w taki sposób, aby przed uderzeniem, siatkarz nie przekroczył linii końcowej boiska. Dopiero po uderzeniu piłki może wylądować na boisku. Zagrywki z wyskoku mogą sprawić, że piłka będzie leciała z prędkością, która może przekroczyć 100 km h. Zagrywkę tę bardzo lubią profesjonalni zawodnicy – dzięki jej wykorzystaniu piłka z niesamowitą precyzją i szybkością trafia na pole przeciwne.
Zagrywka dolna
Zagrywki dolne są stosunkowo najłatwiejsze technicznie. Zagrywka dolna polega na wprowadzeniu piłki do gry poprzez uderzeniem piłki ręką ruchem wahadłowym. Serwis dolny najczęściej spotyka się w przypadku drużyn dziecięcych i amatorskich – nie jest to technika preferowana i wykorzystywana przez zawodowych graczy, ponieważ taki serw nie nadaje dużej siły i prędkości piłce. Piłkę odbija się bez podskoku i bez podrzucenia. Zawodnicy, którzy dopiero uczą się zasad gry, zaczynają swoją naukę właśnie od poznania techniki tej zagrywki.
Zagrywka boczna
Serwis boczny w siatkówce, jak sama nazwa wskazuje polega na ustawieniu się serwisującego zawodnika bokiem do środkowej strefy boiska. Podczas wykonywania wymachu w stronę piłki, siatkarz skręca swój tułów w jej stronę – ten ruch nadaje siłę uderzeniu.
Zagrywka górna
Zagrywkę górną można często zaobserwować w przypadku zaawansowanych zawodników. Z zagrywką górną ma się do czynienia kiedy siatkarz staje za linią końcową, przodem do strefy boiska, po czym wykonuje podrzut piłki i uderza ją ręką w stronę strefy drużyny przeciwnej. Ważną technicznie kwestią jest to, aby piłka została uderzona kiedy znajduje się w najwyższym punkcie.
Podczas serwów zawodnicy mogą używać swojej dominującej ręki. Bardzo ważne jest, aby zagrywki nie wykonywać nadgarstkiem. Im bardziej miękkie uderzenie, tym bardziej nieprzewidywalny lot piłki. Jedną z kluczowych wskazówek, które miga ułatwić oddanie technicznie doskonałego serwisu jest użycie siły nie tylko ręki, ale również kręgosłupa. Podczas serwowania nie chodzi tylko o mocny wymach dłonią. Tym co nadaje największą siłę uderzenia jest ułożenie całej sylwetki – wygięcie pleców i prawidłowa postawa nóg.