Czy w siatkówce jest coś bardziej spektakularnego i widowiskowego niż dynamiczny atak wykonany przez atakującego na pełnym zasięgu? Nie! Trudno nie zakochać się w tego rodzaju zagraniach, ale naszym zdaniem warto wiedzieć na ich temat nieco więcej. Jaki wykonać zbicie piłki w stronę przeciwnika, by zdobyć punkt? Jak ominąć blok przeciwnika? Dzisiaj piszemy właśnie o tym!
Spis treści:
Czym jest atak w siatkówce?
Trzymając się podręcznikowej terminologii: atak siatkarski to uderzenie piłki jedną ręką w kierunku rywali w celu zdobycia punktu. Będąc jednak precyzyjnym – każde zagranie, w wyniku którego piłka kierowana jest w stronę przeciwnika (nie licząc zagrywki i bloku) definiowane jest jako atak.
Mówiąc o ataku nie możemy skupić się wyłącznie na uderzeniu piłki. Kontakt z nią jest tak naprawdę ostatnim etapem tego skomplikowanego procesu.
Cztery etapy ataku w siatkówce
Obserwacja piłki
Atakujący, przyjmujący bądź środkowy, który szykuje się do wykonania ataku nie może spuszczać piłki z oczu. Ciągle musi śledzić trajektorię lotu piłki, począwszy od momentu zagrywki, przez przyjęcie, aż po odbicie rozgrywającego i atak. W międzyczasie musi jednak wykonać kolejną istotną czynność.
Rozbieg
To niezbędny etap, którego nie sposób pominąć. W zależności od tego, czy zawodnik wykonujący atak znajduje się na skrzydle, na środku boiska czy też pod siatką, specyfika rozbiegu będzie się nieco różnić.
- Jeśli zawodnik wykonuje atak ze skrzydła, z pierwszej linii, najczęściej rozpoczyna swój rozbieg w okolicach 3-4 metra boiska. Rozbieg składa się z kilku, bardzo dynamicznych kroków. W zależności od ustawienia rozgrywającego i trajektorii lotu piłki zawodnik atakujący może rozpocząć rozbieg nawet zza linii bocznej.
- Jeśli zawodnik wykonuje atak z drugiej linii, a rozpoczęcie rozbiegu następuje z okolic 6-7 metra. Musi on pamiętać, żeby odbić się z sprzed linii trzeciego metra. Rozbieg składa się z dwóch trzech długich, dynamicznych kroków.
- Jeśli zawodnik (środkowy) wykonuje atak spod siatki, z tzw. krótkiej, to rozbieg jest bardzo krótki, czasem składa się nawet z jednego kroku!
Wyskok
Zasięg siatkarzy jest mierzony na dwa sposoby – w bloku oraz w ataku. Różnica jest znacząca, ponieważ do bloku wyskakuje się praktycznie z miejsca i obunóż, z kolei wyskok do ataku jest wykonywany z rozbiegu i z jednej nogi.
Topowi siatkarze mogą pochwalić się zasięgiem ponad 370 centymetrów! Absolutnym rekordzistą jest Kubańczyk, Maikel Cardona, który w szczytowym okresie kariery miał atakować z wysokości aż 404 centymetrów.
Wyskok, jak wspominaliśmy, jest wykonywany z jednej nogi. O ile skok do bloku jest wykonywany pionowo w górę, o tyle wyskok do ataku wykonuje się „w skosie” – zarówno do przodu, jak i w górę. Dobry, dynamiczny wyskok pozwoli na osiągnięcie dobrego pułapu, a po odpowiednim wystawieniu piłki przez rozgrywającego umożliwia skuteczne uderzenie piłki, ominięcie bloku i zdobycie punktu.
Uderzenie piłki
Pierwsze trzy etapy mamy za sobą, pora na ostatni, kluczowy – uderzenie piłki. W siatkówce wyróżniamy kilka rodzajów ataku, a każdy z nich ma swoją specyfikę.
Zbicie piłki sposobem tenisowym
Najczęściej spotykana forma ataku. Polega na mocnym i dynamicznym uderzeniu piłki w stronę połowy boiska przeciwnika. Ten sposób uderzenia piłki jest najbardziej widowiskowy, ale także najbardziej skuteczny. Atakując piłkę w ten sposób zawodnicy nadają jej ogromną prędkość utrudniając tym samym dobrą grę obrońcom rywala.
Plas
Polega na uderzeniu piłki w najsłabiej pilnowane przez rywali miejsce, często w kierunku środka boiska. W przeciwieństwie do ataku sposobem tenisowym, wykonując plas piłkę uderza się z niedużą siłą, na co obrońcy nie są przygotowani. Ten sposób ataku wykorzystywany jest często w przypadku złego rozegrania, gdy nie ma możliwości wykonania silnego zbicia.
Kiwka
Forma ataku bardzo podobna do plasu. W tym przypadku trudno jednak mówić o uderzenie piłki, a raczej delikatnym przebiciu jej tuż za siatkę lub blok. Kiwka wykonywana jest często jako urozmaicenie gry ofensywnej – można ją wykonać jako substytut silnego zbicia w celu zaskoczenia rywali.
Obicie o blok
Nie zawsze udaje się trafić bezpośrednio „w pomarańczowe”, jak w siatkarskim żargonie określa się atak bezpośrednio w boisko rywala. Czasem trzeba uciec się do nieco innych metod. Jedną z nich jest obicie piłki o blok. Ten atak polega na zbiciu w kierunku rąk blokujących w taki sposób, by piłka opuściła boisko lub dotknęła antenki. Wówczas sędzia przyznaje punkty drużynie, która wykonywała atak.
W ataku kluczowa jest dobra współpraca pomiędzy rozgrywającym a atakującym. Bez odpowiedniego zrozumienia pomiędzy tymi dwoma zawodnikami, nawet najlepszy gracz ofensywny nie będzie w stanie umieścić piłki w boisku rywala.
