Data i miejsce urodzenia: 25.01.1942, Lourenco Marques (Mozambik)
Data i miejsce śmierci: 5.01.2014, Lizbona (Portugalia)
Narodowość: Portugalia
Pozycja na boisku: Napastnik
Największe osiągnięcia
-
Brązowy Medalista z MŚ w 1966 r.
-
Zdobywca Złotej Piłki France Football w 1965 r., drugi w 1962 i 1966 r.
-
Król Strzelców na MŚ w 1966 r.
-
Zdobywca Pucharu Europy(Benfica) – 1962
-
2-krotny zdobywca Złotego Buta za najlpeszego strzelca w Europie
-
3-krotny król strzelców w Pucharach Europejskich
-
11-krotny Mistrz Portugalii – Primeira Liga(Benfica) – 1961, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1975
-
7-krotny Król Strzelców Ligi Portugalskiej
-
5-krotny zdobywca Pucharu Portugalii
-
Sportowiec roku 1966 według BBC
-
Zdobywca 41 goli w 64 meczach w Reprezentacji Portugalii – drugi wynik w historii
Wczesne lata
Eusebio urodził się 25 stycznia 1942 roku w Lourenco Marques w Mozambiku – wówczas zamorskiej kolonii portugalskiej a obecnie Maputo – stolicy afrykańskiego kraju. Jego pierwszym trenerem piłkarskim był… ojciec, który był zawodnikiem lokalnego klubu Ferroviario. Po jakimś czasie młody chłopak trafił do mozambickiej drużyny Sporting Lourenco Marques, który reprezentował w latach 1957-60. W jednym ze spotkań został zauważony przez skautów piłkarskich Benfici Lizbona i trafił do Portugalii.
Kariera klubowa
W Benfice Eusebio grał przez długie 15 lat, stając się prawdziwą legendą piłkarską klubu. Aż jedenastokrotnie zostawał mistrzem kraju, do czego dołożył pięć triumfów w Pucharze Portugalii. W 1962 sięgnął po największe klubowe trofeum – Puchar Europy. Portugalczycy po drodze wyeliminowali Austrię Wiedeń, 1. FC Nürnberg i – w półfinale, w dramatycznych okolicznościach – angielski Tottenham. W finale czekał już naszpikowany gwiazdami Real Madryt. Mecz miał być pojedynkiem wielkich piłkarzy: Eusebio i Ferenca Puskasa i taki też był. Indywidualnie lepiej spisał się Węgier, który strzelił hattrick (trzy bramki). Jedno trafienie mniej zaliczył Eusebio i to on wzniósł trofeum do góry, bowiem Benfica wygrała 5:3. Portugalczyk odnosił także sukcesy indywidualne. To Europejski Piłkarz Roku (1965) oraz dwukrotny zdobywca Złotego Buta (rok 1968 oraz 1973). Dwukrotnie był wybierany najlepszym piłkarzem Portugalii i aż siedem razy królem strzelców ekstraklasy tego kraju.
Po odejściu z Benfici w 1975 długo nie mógł znaleźć sobie miejsca. Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie grał w Rhode Island Oceaneers a potem w Boston Minutemen. Później był jeszcze epizod w meksykańskim Club de Futbol Monterrey i powrót do Portugalii, do klubu SC Beira-Mar. Tutaj znowu nie zagrzał miejsca i po sezonie wrócił do Ameryki Północnej, gdzie grał w Toronto Metros-Croatia. Następnie zakładał koszulki piłkarskie Las Vegas Quicksilver i New Jersey Americans. Ostatnim klubem w karierze „Czarnej Pantery” był Uniao de Tomar.
Kariera reprezentacyjna
Eusebio reprezentował Portugalię w latach 1961-1973. W tym czasie reprezentacyjny trykot przywdziewał 64 razy, zdobywając 41 bramek. Największym osiągnięciem na tej niwie było 3. miejsce reprezentacji Portugalii w Mistrzostwach Świata 1966. Eusebio został królem strzelców imprezy, zdobywając aż 9 bramek. W fazie grupowej zespół odniósł 3 zwycięstwa (z Węgrami, Bułgarią i Brazylią), pewnie awansując do ćwierćfinału. Tam Eusebio dał pokaz umiejętności. W meczu z Koreą Północną Portugalia przegrywała już 3:0, ale wtedy sprawy w swoje ręce wziął genialny napastnik. Między 27. a 59. minutą zdobył aż cztery (!) bramki. Ostatecznie zespół z Europy wygrał 5-3 i awansował do półfinału. Tam lepsi okazali się Anglicy. Portugalii został mecz o 3. miejsce, który wygrali 2:1 z ZSRR.