Data i miejsce urodzenia: 1 października 1966, Monrovia, Liberia
Narodowość: Liberia
Pozycja na boisku: napastnik
Wzrost: 184 cm
Spis treści:
Największe osiągnięcia
AS Monaco
- 2 x wicemistrzostwo Francji (1991, 1992)
- 1 x Puchar Francji (1991)
- 1 x finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1992)
Paris Saint-Germain
- 1 x mistrzostwo Francji (1995)
- 2 x Puchar Francji (1993, 1995)
AC Milan
- 2 x mistrzostwo Włoch (1996, 1999)
- 1 x finał Pucharu Włoch (1998)
Chelsea Londyn
- 1 x Puchar Anglii (2000)
Indywidualnie
- Piłkarz Roku FIFA: 1995
- Złota Piłka: 1995
- 3 x Piłkarz roku Afryki: 1989, 1994, 1995
George Weah – piłkarz wybitny, polityk
George Weah – jeden z najwybitniejszych piłkarzy Czarnego Lądu – reprezentant Liberii – często uważany za najlepszego afrykańskiego piłkarza, od 2018 roku do 2024 prezydent Liberii.
George Weah – piłkarski diament z Liberii – początki kariery
George Manneh Oppong Ousman Weah urodził się 1 października 1966 r. w Monrovii. Młody George i jego niezwykle liczne rodzeństwo – 12 braci i sióstr – wychowywał się w slumsach stolicy Liberii. Okolica nie oferowała rozrywek młodym ludziom – jedyną formą ucieczki od rzeczywistości była gra w piłkę nożną. Weah mocno wyróżniał się umiejętnościami. Pierwszym klubem, z jakim podpisał kontrakt, był Young Survivors, do którego dołączył w 1981 roku. Z początku Weah był bramkarzem, ale trener piłki nożnej szybko przestawił go na środek ataku – zawodnik zdobył tytuł króla strzelców, co pomogło drużynie awansować do drugiej ligi.
W sezonie 1984/85 podpisał umowę z pierwszoligowym Bongrange Company Bonguine. Jeden sezon wystarczył, by dostać się do jednego z dwóch najbardziej utytułowanych klubów Liberii – Mighty Barolle. Jako zawodnik tej drużyny zwyciężył w rozgrywkach ligowych i w krajowym pucharze, po czym został wytransferowany do zespołu… Invincible Eleven, który był największym rywalem Young Survivors. W barwach nowego teamu również wygrał ligę i puchar Liberii. Kolejny sezon spędził już w kameruńskim Tonnerre Yaoundé. Transfer do Kamerunu był dla niego istotny, bowiem drużyny były obserwowane przez skautów z Francji. Informacja o utalentowanym zawodniku dotarła do AS Monaco, które prowadził Arsène Wenger.
Transfer do Monaco – Weah zaczyna zachwycać w Europie
Początki w AS Monaco nie były łatwe – Weah miał problem z dostosowaniem się. Udało mu się jednak pokonać początkowe problemy i stał się prawdziwym objawieniem i gwiazdą drużyny z małego księstwa. W koszulce do piłki nożnej Monaco zagrał w 147 meczach (103 w Ligue 1) i zdobył w nich 66 bramek (47 w Ligue 1). Ze swoimi kolegami dwukrotnie zdobył tytuł wicemistrza Francji. Pomógł również zespołowi w zdobyciu Pucharu Francji w 1991 r. W drużynie grał z takimi piłkarzami jak Youri Djorkaeff, Lillian Thuram i Emmanuel Petit. Dobre występy zaowocowały przenosinami do Paris Saint-Germain, które wyłożyło na transfer piłkarski równowartość dzisiejszych 6,5 mln €.
Dobre występy Weah kontynuował w Paryżu. W pierwszym sezonie był najlepszym strzelcem w drużynie, a jego bramki pozwoliły PSG awansować do półfinału Pucharu UEFA. Klub został też wicemistrzem Francji i zdobył puchar tego kraju. Kolejny sezon przyniósł awans do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. Zespół ze stadionu piłkarskiego Parc de Princes zdominował ligę, a ataku brylowało trio George Weah, David Ginola i Rai. Sezon 1994/95 okazał się być jego ostatnim w stolicy Francji. Drużyna zajęła trzecie miejsce lidze. Weah został królem strzelców Ligi Mistrzów, w której PSG dotarło do półfinału. Bilans Weah w Paris Saint-Germain to 138 meczów (96 w lidze) i 55 goli (32 w lidze).
AC Milan i Złota Piłka
W 1995 r. George Weah zamienił Francję na Włochy i podpisał kontrakt z czwartą drużyną Serie A – AC Milan. Właściciel klubu Silvio Berlusconi nie wahał się wydać na gwiazdę równowartość prawie 7 milionów euro. Pierwszego gola nowy napastnik zdobył… w 7. minucie premierowego występu. Do końca sezonu strzelił 11 goli. Ten świetny rok w karierze Liberyjczyka zakończył się wieloma nagrodami. Wśród wyróżnień znalazło się także to najważniejsze – Złota Piłka, która jak dotąd była zarezerwowana dla graczy, którzy grają w europejskich klubach i posiadają obywatelstwo jednego z krajów Europy. Redakcja „France Football” zdecydowała się jednak na zmianę i od 1995 roku Ballon d’Or mógł zdobyć także zawodnik innej narodowości. Dzięki tej zmianie, pierwszym nieeuropejskim laureatem tej nagrody został właśnie George Weah, który do dziś pozostaje jedynym zawodnikiem z Afryki, który odebrał to trofeum. Podobnie zresztą było z nagrodą dla Piłkarza Roku FIFA – Weah odebrał ją w 1996 i – jak dotąd – jest jedynym Afrykańczykiem, który ją zdobył. Następny sezon był już gorszy – Milan nie zakwalifikował się do europejskich pucharów, a w Lidze Mistrzów nie wyszedł nawet z grupy. Weah strzelił jednak pamiętnego gola. W meczu Serie A z Veroną przejął piłkę we własnym polu karnym po rzucie rożnym przeciwnika i pognał ile sił w nogach na bramkę rywala. Pokonał odległość niemal 90 metrów, mijając na pełnej szybkości rywali jak slalomowe tyczki. W końcu wbiegł w pole karne i niezwykle precyzyjnym strzałem umieścił piłkę w siatce obok rozpaczliwie interweniującego bramkarza. W sezonie 1998/99 po raz drugi sięnął z zespolem po Scudetto, natomiast w zimowych okienku transferowym został wypożyczony do Chelsea. W ciągu pięciu sezonów jako piłkarz AC Milan, Weah zagrał w 147 spotkaniach (114 w lidze), w których zdobył 58 bramek (46 w lidze). Przeprowadzka do klubu z Londynu nie była udana. Rzadko wychodził w podstawowym składzie i nie strzelał bramek – zawodnik zwyczajnie się starzał. Później grał jeszcze w Machesterze City i Olimpique Marsylia. Ostatnim jego klubem była Al-Jazira – w 2003 postanowił zakończyć karierę. Warto zaznaczyć, że aktualnie zawodnikiem Juventusu FC jest syn Weaha – Timothy Weah.
Reprezentacja Liberii
Reprezentacja Liberii nigdy nie była potęgą futbolu i sam Weah nie mógł za wiele zdziałać. Tylko dwa razy grał z drużyną narodową – w finałach Pucharu Narodów Afryki – w obu przypadkach (w 1996 i 2002 roku) liberia nie zdołała wyjść z grupy. W reprezentacji narodowej zagrał 66 razy, strzelił 22 bramki.
Działalność charytatywna i polityczna
Weah zarabiał w Europie duże pieniądze, a to pozwalało mu działać na polu charytatywnym. Zdobywca Złotej Piłki wziął udział w kampanii społecznej, dzięki której w jego ojczyźnie wzrosła liczba szczepień. Jest także założycielem Junior Professionals Monrovia – akademii piłkarskiej, w której grać mogą biedne dzieci z jego rodzinnego miasta. W 1997 r. liberyjski napastnik został Ambasadorem Dobrej Woli UNICEF, wspierając programy edukacyjne dotyczące HIV i AIDS. George był w Liberii narodowym bohaterem i za każdym razem, gdy przyjeżdżał do kraju, zawsze wiwatowały tłumy. Prezydent Republiki Południowej Afryki i laureat Nagrody Nobla Nelson Mandela nazwał Liberyjczyka Dumą Afryki. W 2005 r. postanowił ogłosić start w wyborach na urząd prezydenta Liberii. Przegrał jednak z Ellen Sirlea, która została pierwszą kobietą prezydentem w historii Afryki. Również ona została wybrana w następnych wyborach – w 2011 roku. 7 lat później po raz trzeci wystartował w wyborach – tym razem skutecznie, zostając 26. Prezydentem Republiki Liberii.
