Data i miejsce urodzenia: 11.09.1945, Monachium (Niemcy)
Narodowość: Niemcy
Pozycja na boisku: Obrońca
Spis treści:
Największe osiągnięcia
-
Mistrz Świata z 1974 roku (RFN)
-
Wicemistrz Świata z 1966 roku (Anglia)
-
Brązowy medalista z 1970 roku (Meksyk)
-
Mistrz Europy z 1972 roku
-
Wicemistrz Europy z 1976 roku
-
Trzykrotny zdobywca Pucharu Europy – 1974, 1975, 1976 (Bayern Monachium)
-
Zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów – 1967 (Bayern Monachium)
-
Zdobywca Pucharu Interkontynentalnego – 1976 (Bayern Monachium)
-
Pięciokrotny Mistrz Niemiec – 1969, 1972, 1973, 1974, 1982
-
Trzykrotny zdobywca Pucharu Niemiec – 1966, 1969, 1971
-
Dwukrotny zdobywca Złotej Piłki (1972, 1976), oraz dwukrotnie drugi (1975, 1975)
-
Najlepszy Piłkarz Świata według World Soccer – 1972, 1976
-
Czterokrotnie wybierany najlepszym Piłkarzem Niemiec
-
Laureat nagrody (wraz z Pele) Piłkarz Stulecia FIFA i Osobowości Piłkarska
-
Pięciokrotnie na turniejach mistrzowskich wybierany do najlepszej „11” turnieju
-
Strzelec 13 goli w 103 występach w Reprezentacji RFN
-
Ogółem strzelec 81 goli w 587 meczach seniorskichJako trener:
-
Mistrz Świata z 1990 (RFN)
-
Wicemistrz Świata z 1986 (RFN)
-
Mistrz Bundesligi z 1994 (Bayern Monachium)
-
Mistrz Francji z 1991 (Olympique Marsylia)
-
Zdobywca Pucharu UEFA 1996 (Bayern Monachium)
Wczesne lata
Franz Beckenbauer urodził się w 11 września 1945 roku i wychowywał się w ruinach Monachijskiego miasta w „lepszej” części powojennych Niemczech.
Kariera klubowa
Beckenbauer swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w wieku 9 lat z zespołem SC Monachium ’06. Zaczynał na pozycji piłkarskiej jako środkowy pomocnik, a jego pierwszym idolem piłkarskim był Fritz Walter. Problemy finansowe klubu sprawiły, że musiał zmienić otoczenie przejść do miejscowego rywala – Bayernu Monachium. Tam też pozostał przez kolejne 18 lat. Początkowo grał w drużynach juniorskich. Debiut w seniorskiej piłkce przypadł na 6 czerwca 1964 roku w meczu ze Stuttgarter Kickers. Bayern został wcielony do nowopowstałej Bundesligi. Kariera Beckenbauera zaczęła się rozwijać. W roku 1964 klub wygrał Puchar Niemiec a dwa lata później błyszczał na arenie międzynarodowej sięając po Puchar Zdobywców Pucharów. W 1969 roku po raz pierwszy zdobył Mistrzostwo Niemiec. Pierwsze z czterech, jakie wywalczył z klubem z Monachium. Jednak największe sukcesy z Bayernem osiągnął na arenie międzynarodowej, kiedy to w latach 1974-1976, trzy razy z rzędu sięgał po Puchar Europy. W 1974 r. klub z Monachium pokonał w dwumeczu Atletico Madryt. Rok później w finale Beckenbauer z kolegami z Bayernu pokonał Leeds United. Rok 1976 to trzeci Puchar Mistrzów Beckenbauera. Ukoronowaniem kolejnego sukcesu w europejskich pucharach było przyznanie Beckenbauerowi drugiej Złotej Piłki.
Rok później obrońca zmienił klubi i przyjął bardzo lukratywną ofertę zza oceanu. Nowym pracodawcą został New York Cosmos. Beckenbauer grał tam cztery lata, trzykrotnie wygrywjac ligę i zostają najlepszym zawodnikiem ligi. Po sukcesach w USA Niemiec powrócił do ojczyzny i przez dwa lata grał w Hamburgerze SV, z którym wywalczył swoje piąte mistrzostwo kraju. Na zakończenie swojej niezwykłej kariery powrócił do New York Cosmos, by 1983 roku zakończyć karierę piłkarską.
Kariera reprezentacyjna
Beckenbauer 20-latek zadebiutował w Reprezentacji RFN. Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Anglii (1966), na których doszedł z kolegami aż do finału, gdzie – po heroicznym boju – RFN uległo Anglii 4:2. Początek turnieju był dla młodego Beckenbauera wyśmienity: w meczu Szwajcarią strzelił dwie bramki. W ćwierćfinałowym meczu z Urugwajem również wpisał się na listę strzelców. Podobnie było w półfinale, gdzie w meczu z podtekstem politycznym, Niemcy wygrali ze Związkiem Radzieckim 2:1.
Na kolejnym Mundialu – w Meksyku – Beckenbauer był zawodnikiem klasy światowej. Niemcy byli jednym z faworytów do podium i nie zawiedli. Wprawdzie odpali w półfinale, ale w meczu o 3. miejsce pokonali Italię i mogli cieszyć się z brązowych medali.
Pierwszy złoty medal na dużym turnieju międzynarodowym Beckenbauer zdobył w 1972 roku, kiedy Niemcy wygrali Mistrzostwa Europy. W tym roku zawodnik zdobył też Złotą Piłkę France Football. Dwa lata później kolejny triumf – tym razem największy – w Mistrzostwach Świata rozgrywanych właśnie w Niemczech. W finale Beckenbauer i spółka pokonali świetnych Holendrów 2:1. Ostatnim wielkim turniejem były dla niego Mistrzostwa Europy w 1976 roku. Niemcy dotarli do finału, gdzie przegrali z Czechosłowacją.
Kariera trenerska
Franz Beckenbauer jako piłkarz stał się ikoną niemieckiej piłki. Nic więc dziwnego, że zaraz po zakończeniu kariery, w 1984 roku zaproponowano mu objęcie posady trenera piłki nożnej Reprezentacji RFN. „Cesarz” miał poprowadzić Niemcy na MŚ w 1986 roku. Wyszło mu to całkiem dobrze, gdyż na mundialu w Meksyku dotarł aż do finału, gdzie uległ Argentynie ze wspaniałym Diego Maradoną w składzie. Cztery lata później nie bylo już wątpliwości – Niemcy pod wodzą Beckenbauera wygrali turniej i trzeci Puchar Świata. Po turnieju Franz odszedł z reprezentacji i objął Olympique Marsylia. Później związał się ze swym ukochanym Bayernem Monachium. Był trenerem (mistrzostwo Niemiec i Puchar UEFA), wiceprezesem i prezesem tego klubu. W roku 1998 został także wiceprezesem Niemieckiego Związku Piłki Nożnej.